Poolshoogte en realiteit

23 mei zijn we weer vertrokken voor ons 1e bezoek in 2013 naar ons toekomstige paleisje. We waren reuze benieuwd hoe de werkelijkheid er uit zou zien. Het waren tenslotte toch alleen maar foto's van een modern mobieltje die we door gestuurd hebben gekregen. De werkzaamheden aan de badkamer en toilet waren al gestopt, omdat er tegen de afspraak in voor een andere oplossing gekozen was. De "natte" cellen zouden dan op een verhoogde vloer komen en daar konden wij ons vooralsnog niet in vinden.

In de huidige situatie is naast de keuken een soort zolder boven de kelder. In deze ruimte hebben wij een was- en droogkamer en daarnaast de douche en wc gepland. Voor de aan te leggen douche en wc zou de grond ongeveer 60 cm afgegraven moeten worden om gelijkvloers met de gang  te komen. Nu heeft de aannemer iets anders bedacht, waardoor er een trapje van een paar treden bij de wc in de gang komt. Dus deze werkzaamheden zijn stil gelegd tot dat wij de situatie beoordeeld hebben. En dat hebben we inmiddels.
We weten inmiddels ook wat "op z'n Hongaars" kan inhouden.
Nadat we het pand gekocht hadden wisten wij al snel dat we de gehele renovatie niet geheel persoonlijk bij zouden kunnen wonen, met als vooruitzicht dat er ook af en toe iets niet gebeuren zou zoals wij dat gewild zouden hebben. Dat was dus bij de badkamer nu ook het geval. als we er persoonlijk bij waren geweest had het mogelijk voorkomen kunnen worden dat er een verhoogde badkamer zou moeten komen. Nu konden wij alleen nog maar instemmen met de geboden oplossing.
Dat we bij het vervolg van de verbouwing er wel 3 weken bij waren heeft ook wat opgeleverd.

Her en der bleken een paar hiaten te zijn.

Na een rondgang door het huis bleek dat men eenvoudig de deuren van de slaapkamers vergeten was. Ze dachten zeker dat wij dat met een gordijntje wel zouden afsluiten. Eveneens ontbrak een schakelaar om het licht bij binnenkomst in een van de slaapkamers aan te kunnen doen.
Zo bleek ook dat met vergeten was dat er een raam in de wasruimte en de badkamer moest komen. Hiervoor had men wel een voor een mogelijke elektrische ventilatoraansluiting gezorgd, maar dat hadden we niet afgesproken.

Maar zoals te verwachten werden alle zeilen bijgesteld en in een mum van tijd stonden er 2 ramen voor de bad en waskamer gereed en waren de kozijnen in de openingen naar de slaapkamers gesteld en geplaatst.
De kleur 'ossenbloed' die wij vanaf de pc thuis voor de ramen en deuren hadden gekozen was boven verwachting, zo mooi. Bijna alle kamers waren van een eerste witten afwerk stuc laag voorzien en de balken aan de plafonds hadden hun eerste schuurbeurt ondergaan.
Zelfs de meeste radiatoren stonden al gereed voor montage.
Wij hadden niet gerekend op regenachtig weer, maar dat kwam nu goed uit bij het zoeken naar keukens, tegels en  parket. We konden immers weinig doen op ons natte landgoed.

Deze reis was voor ons tocht ook een bijzondere. Voor het eerst hadden onze huisvriend Buxi meegenomen. Hij heeft 2 maal dagelijks een injectie met insuline nodig omdat hij diabetes heeft. Onze vaste oppas zag het 2 maal daag spuiten niet zitten en onze schat naar een vakantieadres brengen zagen wij zelf ook weer niet zo zitten. Dus hij is met ons meegereisd in de camper.

Ook hij voelde zich prima op ons toekomstige stekkie, al had hij er wel wat moeite mee om niet los rond te kunnen struinen. Hij had al snel door hoe je een toekomstige nieuw woning moet inspecteren.

 Ook ons landgoed ontkwam niet aan een grondige inspectie van zijn kant.

  

Al met al weer een geslaagd experiment wat zeker voor herhaling vatbaar is zolang hij de pootjes er onder weet te houden. Hij is inmiddels al aardig op leeftijd en zulke reizen op je oude dag hebben ook hun risico's. We weten niet goed hoe oud hij momenteel is, omdat we hem uit het dierenasiel hebben gehaald en daar wisten ze het ook niet. Onze schatting is dat hij minimaal 13 moet zijn maar het kan dus ook jaar meer zijn.
Behalve onze Buxi kregen wij ook bezoek van mevrouw of meneer Klepper.

Het beest passeerde blijkbaar zonder enige vrees onze camper op een luttele 10 meter afstand.

Helaas hebben we geen afscheid kunnen nemen van 2 van het viertal eters die vorig najaar ons bezochten. Er waren er nu nog 2 over die, zo bleek in de laatste week van ons verblijf , zelf ook al weer jongen  te voeden hadden.

Buxi had er na de gedwongen kennismaking geen moeite meer  mee.

Hij had bij de eerste kennismaking direct laten weten wie er de oudste was en dat bleek heel duidelijk.

 Behalve dieren bezoek kregen we ook bezoek van Nederlanders uit de omgeving die met eigen ogen de voortgang van ons renovatieproject via het internet volgen.
Heel leuk. Vervelend helaas in dit stadium is dat we geen of nauwelijks zitplaatsen hebben en er behalve water uit een fles niet veel te bieden is omdat weer  niet goed op voorbereid zijn. Maar naar mate de renovatie vordert zal er op korte termijn ook koffie of anders getapt kunnen worden. Want volgend jaar rond deze tijd hopen wij er definitief te wonen.

Binnen gaan de vorderingen met de nodige vertragingen gewoon door.

De achtergevel en onze "voordeur", aan de achterzijdegelegen, hebben een ware gedaante wisseling ondergaan.

Het oude en nieuw plafond van de keuken zijn niet meer te herkennen.

Aan de muur waar ons aanrecht zal komen zijn de nodige leidingen in de muur aangebracht.

Zo ook zijn er verschillende vorderingen in ander kamers. We wilden eigenlijk zoveel mogelijk de oude plafonds laten zoals ze waren, maar kieren tussen de oude planken geven het stof dat er boven licht ruimbaan om naar beneden te vallen. Daarom wordt en nu tussen alle balken gipsplaten aangebracht wat later mooi wit gemaakt word. Het voorlopige resultaat mag er zijn.

woonkamer ondergaat een zelfde metamorfose. De radiatoren voor de cv zijn hier tijdelijk geparkeerd.











 De originele tralies zijn wel behouden gebleven.

We hebben tussen het puin van een van de gesloopte muren een steen gevonden met het jaartal 1893. Helaas gebroken maar lijmen kan nog. Toen het pand in die tijd gebouwd werd waren de tralies een uiting van rijkdom om indringers buiten te houden. Tegenwoordig zou dit geen enkele belemmering meer zijn om binnen te komen, maar snel er in en er weer uit kan nog steeds niet en het oogt ook nog leuk.











Langzaam vordert ook het opruimen van ons grondgebied.  Er staan verschillende pruimenbomen,  wal- en hazelnoten op. Als gevolg van het jaargetijde hebben we nu ook ontdekt dat er een aantal zure kersen- of morellen bomen op staan. Alleen de hele donker rode krijgen onze goedkeuring om zo te eten.

Sommige plekken zijn rijkelijk begroeid met brandnetels en braamstruiken.
Een hele klus om de braamstruiken te verwijderen.

  

We kijken alweer uit naar onze volgende reis in september.
We hopen dan over te kunnen gaan tot het bestellen van tegels voor de gang en keuken en parket voor de woon- en slaapkamers.
Een keuken ontwerp hopen we dan aan de timmerman te geven die dan kan beginnen met onze keuken opmaat.